Деновиве ако не и утре

/, Блесок бр. 67-68/Деновиве ако не и утре

Деновиве ако не и утре

Тоалет
Есен во Скопје
Ветер и магла
Од сега, до засекогаш (На С.Н.И.)
Јас не сликам, јас водам љубов со платното
Меѓустаници
Решив – дефинитивно
Некои
Му се гледа алот

Беретка и мантил се артистички
дресови од некои други времиња.
Сликам гол, угол гол.
Целиот сум со флеки од бои.

Шарен, разнобоен, како паунот
што се перчи на платното.
Една капка ми падна врз курот
кој ми е дигнат затоа што
сликањето ми го дига.

Пастрмката и шишето црвено вино
нема да завршат како мртва природа –
виното ќе го испијам а рибата ќе ја
пуштам да плива на дното на сликата,

веднаш под рибата на мојата сакана,
која ми позира и кога не е тука.
Ја гледам како се шминка во таксито,
како ја отвора влезната врата,

како влегува во сликата како
во када со жешка миризлива вода,
и ме чека да ѝ го истријам грбот,
со четката за сликање.

2018-08-21T17:21:04+00:00 октомври 12th, 2009|Categories: Поезија, Блесок бр. 67-68|