Индиго есен

Самотија во големите градови
* * * (Ти понекогаш не знаеш)
Прирачник за преживување на животот (после летото)
Подземно сонце
Будалеста што плачам
Ги затворам очите во ноќта
Лет во 6 наутро
До крајот на светот

ја насликав својата пурпурна боја
во маглив сон од небо, подземно сонце и смрт
ја извадив сета суштина од себе
за да излезам пред себе
да го прегрнам светот
честопати се прашувам каде спие
мојата некогашна срж
дали е мирна сега
дали е конечно ослободена од бремето
на времето

(Dead Can Dance – Black Sun)