Под кората на ноќта лежам пеејќи,
завиткана во шахтата, пеејќи
а мојот подмладок тлее во водата.
Си играм, та дете сум:
рибизли, рибизли и црношија
кукумакранкас, анис семиња,
и режанки од полноглавци
во слузот низ протокот,
во моето тело
мои белузлави пенасти облици
ах, шахто, шахто
мојот подмладок тлее во водата.
Црвена мембрана сè уште пее крвавопровлевачка песна,
Јас и моето вчера,
мое вчера што лежеше под срцево,
мое мисирче, мој разнишан свету,
и мое срце што пее како штурец;
но, ах шахто
мојот подмладок тлее во водата.
Јас играм, јас сум среќна:
Погледни колку само надалеку плиска светулката!
млада месечина, влажна муцка што трепери –
а со утрото, куца бабица.
студенило и сивило на ќудливите брда,
Те туркам низ кората на виделина,
ах, увилен буфу, величествен буфу на виделината,
ослободен од мојата материца, но извалкан
извалкан од моите солзи
и заразен со жалост.
Ах шахто, шахто,
Јас лежам тресејќи се и пеејќи ,
како инаку, освен тресејќи се
со мојот подмладок потопен во твојата вода…?
Одбрани песни
Детето што смртно го застрелаа војниците кај Нјанга
Те повторувам
Бегство
Маргаритки во Намакваленд (1963)
Трудна жена
Јас сум со оние
Зрнце песок
Зора – горчлива бобинка
Ме измами
ПСТ ТИШИНА, ЦРНОМУРЕСТИОТ ЧОВЕК
АвторИнгрид Јонкер
ПреводЗоран Радически