1.
Човекот, кој уште во тебе
можеше да се види чист,
замислено во себе го носиш,
самата прозрачна
и тивка,
најмногу предадена
на огледалниот поглед.
2.
Таква бев:
како кога дете ќе наслика птица
и плаче,
зашто му фали боичката,
со која се црта
гласот.