Бикови во мојот крвоток

Време е да размислиме за новиот почеток.
Ние,
остатоците на фалангите, легиите, племињата,
повеќе не можеме да чекаме.
Надежта е опасна болест.
Белите коски се нашиот дел од рулетот,
тркалезната игра на Историјата,
што од далеку најавува потоп.
Кого чекаме, кога никој нема да дојде?
А кога сме веќе тука
расфрлани по темните пространства
од неразбирливи јазици и бои,
треба да се истакне,
дека сепак постоиме.
Ние, живите проклетници што лежиме вкопани надвор од градот,
како фауна што исчезнува.