Поезија – Славе Ѓорго Димоски

Орач

                Слика: дедо ми ора

меѓу рацеве држам ниви

а воловите ги пуштам по цвеќиња

по мене земјата дише во бразди

меѓу нив време во заседа што чека

и небо што пупи во тага

        по нив го фрлам своето семе

и тоа да копнее по плугот