Ти дојдов со тага –
рече, „Ела при мене со леб“.
Немав ни скршена пара –
ме најми Ти кај мртов свет.
Одбрав одаи мраморни
но Ти таму долу ме прати.
Не повте да верувам
дури не ме опамети:
оти јас не сум тој што љуби –
тук’сум на Љубовта плен!
А омразата со колет стигне,
со забрана Твоја текот ѝ е запрен.
И кога гладта за допирот Твој
ќе гргне од гладта со млаз,
шепотиш, „Дете, доста љубеше,
Дај сега да сум Љубовник Јас.“
Хидра, 2000
Авторски права © Леонард Коен. Сите права задржани.
Објавено со дозвола на Леонард Коен.