од „Ден и ноќ на секојдневието“

/, Блесок бр. 54/од „Ден и ноќ на секојдневието“

од „Ден и ноќ на секојдневието“

Паѓаат ѕвезди
Ноќта оди боса
Око, полно сни
Сништа за ветер
Гледам. Слушам.
После долга ноќ
Тој брод полн цвеќе
Крашка тишина

Око, полно сни.
Бунар од кој солза
пие косот.

2018-08-21T17:21:18+00:00 јуни 19th, 2007|Categories: Поезија, Блесок бр. 54|