од „Ден и ноќ на секојдневието“

/, Блесок бр. 54/од „Ден и ноќ на секојдневието“

од „Ден и ноќ на секојдневието“

Паѓаат ѕвезди
Ноќта оди боса
Око, полно сни
Сништа за ветер
Гледам. Слушам.
После долга ноќ
Тој брод полн цвеќе
Крашка тишина

Ноќта оди боса
врз жарта на снегот. Од
гранките капе страв.

2018-08-21T17:21:18+00:00 јуни 19th, 2007|Categories: Поезија, Блесок бр. 54|