Еретик Богомил
Откако Бог ги растури ѕвездите ко зарови
небото сè така страда од ужасна симетрија
што создава корабоскрушени и светци
без да ги спаси трнливиот венец на заборавот.
Пеколниот казан врие, испарува и повраќа гад
и од манџата срка и бојар и поп и питач
но никој нема толкава лајца
да го изгребе од дното загорениот Спас.
Ние, браќа, го дупнавме дното
и со преџваканиот оган фрливме нова коцка
врз небесниот календар. Ѕвезденото ништо
ни ги вее платната од сите страни
како ветрецот што ја тера мувлата
од нашите прости откриени гробови.
Од нашето ништо ќе се роди ново соѕвездие
како во вашата вера што се роди црвот.