Видение
Ми рече главата на предокот што ја чувам во мусандра –
излези низ вратата на датумов
на провевот време
Излегов низ вратата на датумот
и низ многу други врати дати.
И видов –
Секира го урна небото што падна тапо
како згниен таван
и ѕвездите се разбегаа ко глувци
Луѓе-риби и луѓе-што-летаат
бегаа назад кон јајцето и пак се раѓаа
неколкуноги и многуокати
Жена една плетеше и од котелците
се множеа светови ко меури сапуница
кога ќе пукнат
капката слуз паѓаше бескрајно
Едно гигантско огледало ја престори ноќта ден
па се огледував во милиони
Вселената беше Гуливерски опинок
а времето се растегаше како армоника –
Одеднаш опната пукна
се најдов сам во темнина
внатре во глувиот тапан –
осушена глава од предок.