Поезија – Богомил Ѓузел

/, Литература, Блесок бр. 137/Поезија – Богомил Ѓузел

Поезија – Богомил Ѓузел

Троја
Потоп во Интернационалната програма за пишување, Ајова Сити
Професионален поет
Пофалба на каменот
Пролет во апокалипса
Видение
Второ пришествие
Еретик Богомил
Отуѓен дома, задомен во туѓина
Рушејќи го ѕидот
Орелот на Прометеј
Остров на копно
По потопот, пак тие
Крај на векот


Професионален поет

 

Последен збор, последна голтка

и стануваш од масата по завршеното работно време

фати го првиот претрупан автобус до кујната

штрбни од лебот и помирисај во фурната.

 

Глад и разлеано олово по снагата –

вклучи го мониторот од градината

и прелистај го дневниот печат од небото.

Ништо па ништо.

 

Ластарите од повитот

се веат во празно – така повеќе не може, треба…

да се насочат со ортоми под стреата.

Ќерка ти донесува стол за да се поткачиш.

„Масата е поставена“, вика жена ти

низ прозорецот од некое друго време.

 

По ручекот, прошетка, низ градината

само ти во скафандер, ѕвездите наоколу,

и под тебе. Антените треба да се прицврстат

калемената јаболкница бара ѓубре.

 

Назад во кабината –

„Тато, што е тоа

чудовиште?“ Одеднаш командите откажуваат

парчиња хартија летаат разулавени.

На масата –

нов бел лист

и моливот тежок како револвер.

АвторБогомил Ѓузел
2021-06-02T19:51:42+00:00 мај 31st, 2021|Categories: Поезија, Литература, Блесок бр. 137|