ЕДЕН ДРУГ ГРАД
Има еден друг град во овој град
кој постои помеѓу нејзиното доаѓање
што почнува да се забележува
малку порано
во облик на лесното забавување
на движењата по плоштадот
и помеѓу
сосема наивната сличност
на аголот од една куќа
со рамо
што незабележливо се движи
за да се сврти главата назад.
Постои еден град
чии што граници на постоењето
се мешаат
како дожд и како измаглина
со бетонските граници на овој град,
забележен на сите географски карти.
Сепак
понекогаш е потребно
само малку да се искриви главата
и тие две граници
влегуваат една во друга
како сенки во своите предмети
на пладне.
Ние тогаш застануваме
пред еден украс на куќната фасада
што претставува зачудено лице
со очи отворени
како на старите фотографии
и се смееме
како првпат да го гледаме.
Тогаш
ова е еден друг град
за кој не сум сосема сигурен
дека е означен на географските карти.