ПЕПЕРУГИ
Прилегаат на поштенски марки
од земји што одвај ли постојат: Хондурас, Гватемала,
Сан Салвадор. Место врз нив да се втиснат печати
тие легнуваат врз печатите на цветовите.
Понекогаш се измамуваат и слетуваат
врз цветните шари од ленената покривка
поставена врз масата од летната градина.
Децата ракоплескаат:
пеперугите пред нив изигруваат кловнови,
стоејќи на работ од чашите
од кои се испиени благите пијалаци.
Прилегаат на исечоци од стари енцикопедии,
со делови од некогашните едреници, загадочните тврдини,
наивните механизми од минатите векови.
Не објаснуваат ништо
само донесуваат во врска
сосема различни нешта. Прилегаат
на етикети од производи
веќе одамна излезени од употреба,
од каталози на којзнае кога исчезнатите стоковни куќи:
би можеле да стојат залепени врз божиќни подароци,
врз смешни играчки, врз шишенциња
со изветреани мириси. Понекогаш се како оние
лепливи сликички што се продаваа
по самрачните дуќани во маалата на детството
со кои никогаш не се знаеше
што да се стори освен да се залепат
на празна страница од книгата со стихови.
Дали се во прашање пестициди или други пронајдоци,
но главно ги има сѐ помалку, сте забележале:
како, впрочем, и сите убави нешта
што премолчено се прогласени за непотребни украси.