о боже како е испластено жолтилото
во оваа моја соба без излезната врата
неизбежните прозорци се жолти
фотелјите килимите ѕидовите
мојата стара машина за пишување
и нејзиниот звук
еве и сонцето што ги прелива
моите прозорци
и тоа е жолто
и моето лице
и мојата песна
и надежта
оти ќе ги видам цвеќињата
кога есента ги жолтее
планините и полињата
Пластење на жолтилото
АвторЛиндита Ахмети