Приказни за Нана

Овде сега ја нема Нана.
Како што сè на светот остава трага кога исчезнува,
Нана беше избришана со длабок трептеж.
Кога до лудило ми недостасува,
Одам во соланите, на полноќ.
Таму сè уште наоѓам раздробени парчиња, го слушам мачјиот глас
Завива како ветрот над ниските билки.
И ги гледам најраните зори.