На Нова Година
отидов во Меркатор.
Додека мојата
силуета неуморно
ја полнеше корпата,
се јави моето его
со прашање
невредно за поет од мој
ков. Зошто моите песни
се сè пократки а редовите
пред благајната сè подолги.
И бидејќи, се разбира, не најде
одговор, се сврте кон
силуетата, која ја полнеше корпата.
Таа призна:
понекогаш немам што да правам
па се сеќавам на Калининград
се сеќавам на луѓето,
кои се премногу добри и весели
за да мислат така
егоистично како тебе,
среде купувањето храна
за новата година. Потоа се сокри
како што тоа го прави секогаш
кога е искрена, а јас останав
сам со својата корпа и се
прашував, зошто редот е сè
покус а песнава толку долга.
Диван
Русите никогаш…
Арарат
Транзициска
Брдо
Рено 4
Серење
Музеј
Фатима и поетот
Раце
Диван
Кој прв се посомнева…
За мене…
Добрата поезија…
Круна
Долга песна
Арарат
Транзициска
Брдо
Рено 4
Серење
Музеј
Фатима и поетот
Раце
Диван
Кој прв се посомнева…
За мене…
Добрата поезија…
Круна
Долга песна
АвторЕсад Бабачиќ