Вчера сакав да
зборам за тоа, за таа смисла над
другите за мене
важни зашто сè
што знам произлегува
од она што ме подучува.
Денес, што е тоа што
е конечно толку беспомошно,
различно, очајно од сопствениот
исказ, сака да
сврти грб, бескрајно
да врти грб.
(Од За љубов; Собрани песни, 1945-75)