Нежност

Нежност

Нежност
Горд
Чистота
Уште само
За наивноста
Се навикнав
Од прошетката
Разденување
Сончоглед
Приквечерина

Превод од словачки: Звонко Танески

Сега,
кога дождот се наклонува врз локвите
денот ’рѓосува
и паѓа кон ноќта
како сув лист,
кога наоколу расте
остриот ветер,
се плашам од мразот
и неговите застаклени тротоари,
од снегот, кога почнува
да се таложи,
се плашам од зимата,
која од длабочина станува провидна
зашто нежноста во мене се кине
како прво кокиче
и се шири низ твоите плускавици
и цвета во твоето
тврдо невреме.

АвторВера Прокешова
2018-08-21T17:21:00+00:00 септември 8th, 2010|Categories: Поезија, Блесок бр. 74|