Само еднаш се умира

– БИ ИМАЛ СИГУРЕН И ДОЛГ ЖИВОТ, МОЖЕШ ДА МИ ВЕРУВАШ НА ЗБОР. ПОЛИСА ЗА ОСИГУРУВАЊЕ? ПРОМАШЕНА ИНВЕСТИЦИЈА! ГАРАНТИРАНО СИ БЕЗБЕДЕН. АКО ОДЛУЧИШ ДА ТЕ ПРЕГАЗИ КАМИОН, ЌЕ СЕ РАЗБУДИШ И ЌЕ ВИДИШ ДЕКА ТОА СИ ГО ПРАВЕЛ ВО СОН. ИЗВИНИ ЗА КАМИОНОТ, НЕ БЕШЕ НАМЕРНО СПОМНАТ. САМО КАКО ИЛУСТРАЦИЈА. – рече мафтајќи со раце и косата, така што се исплашив.
– Па не знам баш… – на туристичките агенции им појде од рака да ме заинтригираат. Голем број интересни патувања за слободоумни (се мисли слободни умови, односно умови без обврски како што е, на пример, Пеколот). Патување во средиштето на Сонцето, обиколка на куќите на стравот каде што можеш да се плашиш од исплашените живи, учество во книгите на класичните автори што, јасно, не си ги прочитал, или си ги подзаборавил, каде што можеш да станеш еден од ликовите, плус, можеш да си земеш една од добрите карактерни особини на ликот како сувенир.
– ЗАМИСЛИ САМО, НОВИ ВОЗБУДУВАЊА, ВОЗДИГНУВАЊА И ПАЃАЊА ВО НАЈНИСКИ ДУПКИ, РАДУВАЊА И СЕКОЈДНЕВНИ НЕРВОЗИ… – Смртта и не беше толку убедлива кога малку ќе размислам. Всушност, ми се чинеше како некој што ми дошол на врата и сака да ми продаде нешто што нејќам, само што не знам како да го одбијам бидејќи продавачот ми има вперено двоцевка в чело.
– А ќе се сеќавам ли на претходниот живот? – бев готов да покажам малку добра волја.
– А, ТОА НЕ ЌЕ МОЖЕ. НЕ МИ ЛИЧИШ НА ТАКОВ, АМА МОЖЕШ ДА ГО ИСКОРИСТИШ ТОА ШТО ГО ЗНАЕШ ЗА НОВА РЕЛИГИЈА, И ДА СТАНЕШ ПРОРОК, ПА ЌЕ ИМАМЕ КРИЗА. ЌЕ МОРАМЕ ДА ПОСТАВУВАМЕ НОВИ СЦЕНАРИЈА, ПА ЌЕ СЕ ЈАВАТ СЕКТИ И ЌЕ МОРА ДА ГИ ОЗНАЧИМЕ СИТЕ ШТО ИМААТ НАД ПЕТ ИЛЈАДИ СЛЕДБЕНИЦИ, ПА ЦЕНЗУРИРАЊЕ И РЕЦЕНЗИЈА НА СВЕТИТЕ ПИСМА, РАБОТА ПРЕКУ ГЛАВА.
– А ако ви дадам збор? – истрелав на слепо.
– НЕ! – Смртта беше јасна по ова прашање.
– Е добро, тогаш. – реков правејќи се дека сум потполно мирен како да седам во некој кафе бар во топло саботно попладне пиејќи нешто студено и стимулативно.
– Иако, вистински, не би можел да гарантирам дека би молчел. – Ја поставив работата како јас да сум тој што одлучува. Смртта, јасно, го забележа тоа и во воздухот се очекуваше ти-тоа-мене-ли-најде-да-ме-фарбаш прашањето, но јас не дадов да се нагласи моментот со подолга пауза и продолжив.
– Можеби ќе напишев само книга во врска со нашата средба, некаква фантазија, а можеби ќе додадев и научни елементи, па ќе испаднеше научна фантастика, но тогаш ќе морав да консултирам научници…
– А СИ ЧИТАЛ НЕШТО ОД ЖАНРОТ? – Смртта делуваше заинтересирано.
– О да! Многу! Сум читал доста. Сè сум голтал. Сум се давел во некои од мајсторите. Книгите ги оставав мокри и загреани. После сакав да ги запалам за да не ги прочита некој друг. – малку претерав со својот ентузијазам, но Смртта беше некако деконцентрирана. Или така мене ми изгледаше.
– А СИ ПРОЧИТАЛ ЛИ НЕШТО ОД ЕДЕН БЛЕЈК Ф. ДЕДЛИ?
– Немам поим кој е. – После ова Смртта делуваше навредено. Мене доцна ми текна за Нејзините чудни афинитети, сепак се обидов да ја ублажам работата.
– Иако има интересно име, многу впечатлив и добро одбран псевдоним. – Ова како да не делуваше задоволително.
– Вистина е дека оној што сака да напише добар материјал, а сака да остане надвор од сите јавни кругови на живите, треба ефикасно да го одбере својот алиас. За жал, издавачите немаат многу разбирање за младите таленти што сакаат да останат анонимни.
Ова како да делуваше. Човекот, жив или мртов, треба да внимава што зборува, ако не сака да предизвика неконтролиран бес од страна на натприродни авторитети.
– А КАКО СТОИШ СО ХОРОР? – Засега последниот во низа напнати моменти за мене помина и јас се вратив во првобитното расположение.