Просветителски стамено
си го преиспитувам умот
што по внатрешни патишта тргнал
критички преврати да подготвува.
Што е човекот?
Што сум јас?
Што сум јас како човек,
со воз што патува
по (д-р)умовите надворешни?
Внатре во просторот
а можеби и во времето,
внатре во возот што се движи
а можеби и не се движи,
по северните рабови
на престарената Европа,
што потајум се подмладува,
стотина писатели
безинтересно уживаат
во помислата дека
сево ова има смисла.
Прекрасна бесцелна цел!
Во потрага по Убавината
На крајот на векот!
Чист друм пред нас,
Практичен ум во нас.
Убавино ти ме заморуваш веќе!
Ни Моќта на судењето
Бездните не ги премостува.