ИСТОРИЈА
Тревниците станаа
наутро ги поткренаа своите тела и заминаа
во патните торби го затворија фенерот од глуварче и неговиот ветер
заминаа земајќи го и споменот за себе
наутро никој не ја бараше тревата
падините беа голи, земјата се одронуваше
никој не знаеше дека е обично утро
девојче отвори сликовница со селанец што ја ора браздата
истрчав низ полето
никој не ни го кажа тоа
додека еден ден случајно не порасна билка
и одеднаш сите ливади веќе беа таму од памтивек