Сè уште живеам само така
набројувам, изведувам,
низ утоките на сетилата итаат придавки
Ни имиња, ни засолништа!
Зошто истура месечината околу куќата?
Зошто љубат без усни?
Стопати е речено зашто
преку лирскиот
жар
со врискот на мантра
кон тебе паѓам
на заповед
– Необично обично запри се,
ти!
Па, што, ако невешто живеам
Па, што, ако невешто живеам
Најлесно е себеси да се нацртам
Затворски денови
Врколак на прозорецот
Придавките на црната кралица
Доаѓа кога било
Коприви
Најлесно е себеси да се нацртам
Затворски денови
Врколак на прозорецот
Придавките на црната кралица
Доаѓа кога било
Коприви
АвторСоња Манојловиќ