од „Љубљана“, 2004

/, Блесок бр. 53/од „Љубљана“, 2004

од „Љубљана“, 2004

40.
44.
55.
64.
70.
75.

Надолу по ходникот ечи:
Победа! Победа!
Да викаме по слава
Да освоиме пофалби со храброста!
Една огромна испустена визија.
Манастирот сè уште го чува Марија со срнчето.
Пченката и тревјето полни со нивните траги.
Иако воините можат
да видат дека историјата се менува,
бваа црна месечина не се осмелува да ги слави жените
кои мирно раѓаат под куполата.

АвторМета Кушар
2018-08-21T17:21:18+00:00 април 14th, 2007|Categories: Поезија, Блесок бр. 53|