Од „Додека живеам“

/, Блесок бр. 57/Од „Додека живеам“

Од „Додека живеам“

I
II
III
V
VI
VII
VIII

Што мислев,
што знаев,
тогаш,

кога бев
одделен
и слободен,

и бегав
од
силата

на сонцето,
кое билките,
дрвјата,

па дури и
месото
го свива

(…)

А никој
нема да
исчезне,

нема да
се разбуди,
нема да спие.

АвторЈирки Киискинен
2018-08-21T17:21:14+00:00 декември 15th, 2007|Categories: Поезија, Блесок бр. 57|