од „Господин Денес“

Го сакам штракањето на среброто
од внатрешната страна на коската.
Индијанецот си ги засенува очите
и го мери царството на розовиот песок
со поглед што нема крај.
Нешто потонало во него
и ја згаснало светлината на музиката.
Сега му пее на небото таговни балади.
Господинот Денес го протресе лулето
борејќи се со брановите
на пламениот дух,
и тоа е вранец
што ќе го вежбаме и понатаму.