Непостоечките простори

/, Блесок бр. 50/Непостоечките простори

Непостоечките простори

Бевме бродови, нè изградија, испловивме
Како да исполниш простор загубен, потонат
Постои јазик кој не може да се прикрие: може ли да ја примам
Ветрот ти дува низ косата, столбовите ги кријат годините
Вешта главна сестра, со сензуални коси и гради, гондолата
Преминот е простор со кучиња кои душкаат мермерни
Бојата овде е едвај отстапка. Проѕирната светлина
Непостоечките простори на Арсенале! Стројните столбови

Ветрот ти дува низ косата, столбовите ги кријат годините
На стареење и како сè може да се случи во еден
Камен кој ти ја држел главата толку исправена.
Покажа заруменет образ. Ете си, додека
Луѓето ѕурат, кашлаш и пак стануваш дете, беше ли тоа дете
Девојче со мили мали гради, а јас срамежливиот јас.

2018-08-21T17:21:23+00:00 октомври 7th, 2006|Categories: Поезија, Блесок бр. 50|