Муши, муши

Муши, муши

Музика
Љубов
Свет

Падни пред моите нозе.
На земи, ти витко дрво
и надрасни ме.

Отвори ми ја вратата.
Навечер кога сум без очи
влегувам низ ѕид.

Да бидеме оган,
мислата собуена сака
да сме ѝ пепел.

Гневни води.
Тело, опушти се и заплови
крај рацете мои.

Доаѓаш в мрак.
Воздухот е брич
и твоите гради се рана.

Чезнешкум не застануваш
никаде. Нoќта
е полна со семе.

Цигара и усни.
Телото жешко
си игра со чадот.

Ти велам цвет
и ми свенуваш в преград.
Молк ко роса.

Здивот на твоите стапала.
Зад нив благо
пак тревата се крева.

АвторМилан Деклева
2018-08-21T17:21:21+00:00 ноември 27th, 2006|Categories: Поезија, Блесок бр. 51|