Превод од словенечки: Лидија Димковска
Никаква трага.
Сув, стаклен песок.
Каква тишина!
Ритмика на сонцето.
Од светови недовршени.
Исчезнувања.
Меден прелив
врз звукот во рајската јама.
Ни оган ни птици.
Во вечерниот дожд
аветот стенка. Колку тих
благ здив на гитарата!
Вибрација на очни капаци.
Вечерен напев
на празни улици без деца.
Трепетлива струна.
Прифаќаш ли нежно
да те скинам?
Те допирам.
Цвет на иста музика пупиш,
лулкање на исти светови.
Напната кожа
воздух што ја допира. Дланка
која вечност одѕвонува.
Ладало од харфа.
Водопад од набрекнати сили,
заслепувачка страст на смирението.
Модулација на твоите
движења. Кога станувам,
музиката стишува.