Мојата сина птица

/, Блесок бр. 22/Мојата сина птица

Мојата сина птица

Мојата сина птица
Непрочитано писмо
Од сина тишина зборови
Стракче. Чиниче. Птица.
Обично попладне
Крваво писмо
Птицата… Птицата…

И кога би се вратиле за одново да започне сè,
кога би ги превозмогнале и знајата и незнајата,
и историјата и антиисторијата,
кога би се вратиле, значи, таму кај што не
би постоело ништо:
одново залудно би било сè: секогаш и секаде
прв меѓу сè, пак би бил обликуван мечот:

одново сеќавањата на потомствата
ќе бидат запишани
со неговото крваво писмо…

2018-08-21T17:21:55+00:00 октомври 1st, 2001|Categories: Поезија, Блесок бр. 22|