Лазаринка

Лазаринка

Лазаринка
Месечината и тисата
Треска 103˚
Гласници
Габи
Раб

Збор на полжав врз лисна платка?
Не е мој. Не го прифаќај.

Оцетна киселина во лименка?
Не ја прифаќај. Не е ретка.

Прстен златен што сонце носи?
Лаги. Лаги и јад.

Врз лист мраз, исконски
котел, кој крцка и ломоти

угол сам на врвот од сите
девет црни Алпи.

Потрес во огледалата,
морето реска огледало сиво —–

Љубов, љубов, моја судбо.

АвторСилвија Плат
2018-08-21T17:21:59+00:00 јануари 1st, 2001|Categories: Поезија, Блесок бр. 18|