Како се случија овие зборови

/, Блесок бр. 40/Како се случија овие зборови

Како се случија овие зборови

Да
Прашај ме
Се викам Вилијам Тел
За моите млади пријатели што се плашат
Како се случија овие зборови
Поезија

Тука блиску и се отвора вратата. Храм е
покрај патот, цвеќе на паркингот
на Пентагон, и вели „Погледни,
слушај. Диши.“ Со мелодија
ги прекинува меѓународните линии.
Во сообраќајниот метеж, излегува
и танцува на мостот. Кога големите луѓе
ќе ги понесе славата тие забораваат
вака суштински да дишат
и умираат во својата златна школка.
Кога караваните ги минуваат пустините
тајното азно е скриено под дијамантите.

Понекогаш нè преземаат командантите,
сакаат да ни го наметнат својот свет,
како да се успее со ситни калкулации
тој леб не можам да го јадам.

АвторВилијам Стафорд
2018-08-21T17:21:34+00:00 јануари 1st, 2005|Categories: Поезија, Блесок бр. 40|