Обично прозорците се сиви
и величествени во својата широчина
дозволувајќи му на легнатиот
да гледа во сообраќајот
и во времето надвор.
Обично лекарите имаат шилести носови
и очила
што одржуваат растојание помеѓу себеси и болката.
Обично роднините оставаат
цвеќиња на прагот
барајќи прошка
од своите идни мртви.
Обично жени без накит
чекорат по плочките во ходникот
а синовите стојат под електричната инсталација
фаќајќи ги рентгенските зраци
потврдувајќи дека суровоста може да избледи
само кога родителите би имале повеќе време.
Обично сѐ се повторува
и одделенијата се полнат со нови тела
небаре пунктиран бел дроб
го исфрла сиот светски кислород
оставајќи ги сите овие гради
без здив.