Ехо на нивните мисли

/, Блесок бр. 52/Ехо на нивните мисли

Ехо на нивните мисли

Ехо на нивните мисли
Таму можеби
Гостин (Elogium)
Филистеец

О
д
с
ж и в и
т
е
с
у
ш
т
е
с
т
в
а

единствено човекот
пие и кога не е жеден,
јаде и кога не е гладен,
зборува и кога нема што да рече.

О
д
с
ж и в и
т
е
с
у
ш
т
е
с
т
в
а

единствено човекот
проси и кога не е беден,
плаче и кога не е несреќен,
победува и кога не е посилен…

Дознав дека сето
створено од Бога трае вечно.
Со среќа во срцето кон смртта одам,
зашто знам оти Бог се одрече
од човекот.

Дубровник – Белград, 1984 -1995

АвторЗоран Богнар
2018-08-21T17:21:19+00:00 февруари 20th, 2007|Categories: Поезија, Блесок бр. 52|