додека ептен не се стемнило
редно е да се потроши уште некоја насмевка
и да се направи уште една пируета во бескрајот на детството
секако ќе има време
да се забрише и правта
од чевличките, малите бели чевлички
па сите срамежливи погледи
и палави мечтаења и сновиденија
да се стуткаат како алишта во куферот
има куфери што набабруваат од насмевки
пред за последен пат да застанат
на перонот на црната неизвесност
тринаесетгодишната ханичка брадјова
тринаесет пати се закашлува пред да се качи
во возот кој има само последна станица
ханичка тринаесет пати
се сврте кон багремите кои од навика
чекаат нова пролет за расцутување
фрли поглед и на омиленото бело облаче
на кое гулабицата неуморно павташе
над седалото за недосмеани насмевки.