Деновите на Конзерваториумот во Тел Авив

Италијанскиот пијанист умре, со него умре и неговото пијано.
Се сеќавам на маките при снимањето, облекувањето, наклонот.
Тој сакаше тркачки коли
жени
скратено пијано со две израснати глави.
Воздухот мируваше долго време.
И со денови потоа.
Тивки мигови.
Менувањето на звукот во збор
беше неутешна награда
сеедно, почетокот беше скромен
а крајот би требало да биде голема заблуда.
Ерудицијата беше напуштена.