Дали си за еден лифтинг

/, Блесок бр. 47/Дали си за еден лифтинг

Дали си за еден лифтинг

Жената совозач
Дали си за еден лифтинг
Десет години пред
Луѓето кои постојано лелекаат
Ма пишувам јас на сè
Маглата не се гледа од сонцето
Сеедно – јас сите ги поздравувам
Три трудници на тулум
Учиме да јадеме

Години и ликови – многу
познанства средби стари пријатели –
зарем може некој сите да ги запамети

слабо памтам физиономии
а и ретко кога имало причина за тоа
младешка грешка и сметката сега ја плаќам

некои ги знам само од видување
со некои можеби и сум се дружел
другите (претпоставувам) сум ги видел на телевизија

дали од осмолетка или од средно
на некое дамнешно морско патување –
се обложувам дека и тие ме заборавиле

но во оние прости прошетки
без разлика дали само си умислувам
дека ги познавам – јас сите ги поздравувам

да не речат после дека сум се курчел
„види го педерчево се прави важен“
„ја врти главата а на времето му го пушев“

„Добро утро“ „Здраво“ „Добар ден“
поздрав што не ме обврзува да застанам
и да елаборирам со какво право ги поздравувам

„ене го оној што сите ги поздравува“ –
си велат и преминуваат преку улица
панично бегаат да не ги ставам во небрано

некои по инерција отпоздравуваат
некои ја вртат главата и нешто мрморат
некои со крајна рамнодушност ме игнорираат

се прават важни мамицата нивна
но и ним еден ден сè ќе им се испомеша
ќе речат тие здраво а јас ќе си гледам само право

29.07.2005

2018-08-21T17:21:26+00:00 април 16th, 2006|Categories: Поезија, Блесок бр. 47|