кога бурата стивна
зад твоите слепоочници
огледален брод исплови од внатрешната маглина
плови исполнет со зборови
и делови од реченици од нашето сопствено време
дебели како синџири за сидро…
некои изрази може да ја задржат
’рѓата во проверката
и по неколку векови
пред да се пуштат од водата
и да потонат…
само контурите на твоите мисли
сè уште остануваат во огледалото на пишувањето
и ги носат нараснати бранови