Влегуваме во гробот
крај неприродно мртвиот Коњ
Се движиме според Тројното
правило на десната рака
за да ја видиме празнината на времето
пустошот од војната на Олимп
незадоволни–како месечари–
заграбувајќи само врел воздух
испразнет од својот магнет и кислород
А боговите и божиците?
Во некои нови се безбожни храмови
со скршени пениси
од жедни допири
измастени тестиси
пресушени дојки и клиториси
од ламтежни погледи
со болна гримаса и премолчен крик
ноќе кога тишината паѓа како гилотина
кога си е испразнето и конечно мртво
смртно тажат
за своите високи пиедестали
за својата дорска величина
и бараат крв за жртва
пред своите прастари ревматични нозе
(Троја, Пергамон, Ефес – 1984)