Будење во трето лице еднина

/, Блесок бр. 96/Будење во трето лице еднина

Будење во трето лице еднина

Лепливи зборови
Несовршеност
Барајќи знаење
Вуманити
Чудно и далечно
Земи сè
Доцна
Зошто и како

Ретко кажуваме што не е кажано претходно
Ми се крши срцево и јазикот.
Само што сакав да ја анализирам
Анатомијата на зборовите,
Умот ми застана под притисокот
На туѓите мисли и зборови

Немало ништо освен ова небо порано
И ни трошка се нема сменето оттогаш

Го гледам….

Голема мрзлива стоногалка од облак
Само што не ја проголтала мојата омилена ѕвезда.
Ова бледо-сино небо во бескрајно воскреснување
Ми носи повеќе одошто можам да поднесам.
Жештината ми ги омлитавува сетилата,
Воздухот е полн со лепливи мисли,
Лепливи прсти околу лепливо пенкало,
Лепливи, лепливи зборови

АвторД.А. Лори
2018-08-21T17:20:43+00:00 јуни 21st, 2014|Categories: Поезија, Блесок бр. 96|