ИНТЕРВЈУ: ВЛАТКО СТЕФАНОВСКИ

/, Звук, Блесок бр. 118/ИНТЕРВЈУ: ВЛАТКО СТЕФАНОВСКИ

ИНТЕРВЈУ: ВЛАТКО СТЕФАНОВСКИ

Сакам да напишам уште некоја добра песна во животот!



Како го доживеа неодамнешното добивање на наградата „11 октомври“? Ти си првиот од рок музичарите кој добива највисоко државно признание.

СТЕФАНОВСКИ: Се разбира, тоа е голема чест. И многу ми е драго што ми ја доделија наградата „11 октомври“. Веќе не можам да се жалам дека не сум признат дома. Немам аргументи за тоа. Не можам да кажам дека надвор имам признанија, а дома никој не ме ферма. Ми ја затворија устата. А, како ја доживеав наградата? Мислам дека одамна ја заслужив. Верувај ми. Точно знам што правам за Македонија. За тој наш идентитет за кој толку многу се зборува во последно време. Го знам ефектот, затоа што јас свирам музика која е дел од нашата култура. Ја свирам на еден друг, современ начин, но се потпирам врз нашата традиција. Нашата култура. Ако имаш своја култура не можат да ти оспорат ништо. Затоа што културата го прави твојот национален идентитет.

Точно знам што правам за Македонија. За тој наш идентитет за кој толку многу се зборува во последно време. Го знам ефектот затоа што јас свирам музика која е дел од нашата култура. Ја свирам на еден друг, современ начин, но се потпирам врз нашата традиција. Нашата култура. Ако имаш своја култура не можат да ти оспорат ништо. Затоа што културата го прави твојот национален идентитет.


НЕ НОСАМ ДВЕ ЛУБЕНИЦИ ПО ЕДНА МИШКА


И кога сме веќе на ова поле, во годиниве наназад вешто ја избегна стапицата да влезеш во ситните катадневни меѓупартиски препукувања, во бистрењето политика на овдешен начин. Беше ли тешко да се остане настрана, да се биде свој по секоја цена?

СТЕФАНОВСКИ: Ние сите по кафеани многу галамиме на тема политика. Јас сум многу внимателен со своите изјави во јавност. Нема тука ситно – крупно. Ако влезам во политика, ќе ја закачам гитарата на клин и ќе се бавам само со политика. Не можам да носам две лубеници под една мишка. Не сакам да ме паметат по изјавите за политика. Сакам да ме паметат по моите песни. Многу е лесно да кажеш нешто, ама треба да знаеш дека сите се фаќаат за таа јадица. Лично, сакам да напишам уште некоја добра песна во животот. И тоа е тоа. Е, сега дал ќе пофалам некого или ќе искритикувам нешто е неважно. Јас сум од времето на Тито. Воспитуван сум во друго време. И во друг политички контекст. Целата транзиција, распадот на Југославија, сето ова што ни се случува, оваа демократија – вистинска или под знак на наводници, ја доживувам како чудо. Јас само се чудам. Се чудам на јавноста и на реалноста. Се чудам на тие брзоплети и невешти потези кои ни се случуваат во таа наша демократија којашто сè уште ја учиме. И во која има многу грешки.

ПреводКалина Малеска
ФотографијаТатјана Ранташа
2018-10-30T09:52:22+00:00 март 27th, 2018|Categories: Осврти, Звук, Блесок бр. 118|