Јовица Ивановски: 10 песни

/, Литература, Блесок бр. 129/Јовица Ивановски: 10 песни

Јовица Ивановски: 10 песни

КИЛИМ ОД ГЕНИ
КАКО КОГА НЕКОЈ НАЕСЕН…
БЕГСТВО ОД…
ГИ ИМА СЕКАКВИ
ВОДЕНА ПОКРИВКА
СПОМЕНИ, НЕБАРЕ ТУЃИ
И ЗА КРСТЕЊЕ ТРЕБА ВЕЖБАЊЕ
ИМПРОВИЗАЦИЈА
ШВАЛЕРСКА
ПОПРВО БИ ПУКАЛ


ПОПРВО БИ ПУКАЛ

Зошто кладата била
секогаш на главниот плоштад?
Бесилките на најпрометните улици?
Смртта треба да се види, да долее страв, 
да мавне со предупредувачкиот показалец
како телата што се клатат на ветрот.
Да предупреди, стутка, замолчи.
Да потклекнат, да им врзе црн 
		превез над очите.
Да им го стави показалецот 
над усните за да не писнат.
Било и ќе биде, диктирано од
диктатори, во политички цели.
Но оние, воајерите и садистите 
(дури и блиските на убиениот) 
кои во ложа, во живо ја следат 
	егзекуцијата на осуденикот,
уште два живота нема да ги сфатиш.
Попрво би бил дел од стрелачки вод,
од кој само еден од петтемина
има вистински куршум.
АвторЈовица Ивановски
ПреводЗоран Анчевски
2019-12-27T11:59:40+00:00 декември 18th, 2019|Categories: Поезија, Литература, Блесок бр. 129|