Полн месец во Истанбул

треба ли да се разбудат момчињата
и да се тргне кон тунелот?
тие се толку лежерни
и леко му се измолкнуваат на отпорот.
подобри се гитарите,
подобри се танчарите над рамниците.
адреналинот веќе не живее во височините:
се спуштил во мадињата,
во хормонски азил,
од кој се кројат
насоките и семантиката.
зборови кои остануваат во игра,
млади зборови од вечноста,
кои значеа,
а потоа не.
сега ги исцртуваат имињата и патетиката
со спреј по ѕидовите
околу галата и насекаде.
најубав е јазикот кој не го разбираш.
во него е вистината и иднината.
помеѓу пораката и значењето
никој не успева да крене мост.
мостовите на босфор
им се опираат на симболите.
хирургијата е на другиот брег.
нешто отсекуваш, нешто доградуваш.
бајпасот е само од себе.
застануваш,
купуваш чун и
заминуваш на риболов.