Темен коњ лежи над планината

Темен коњ лежи
над планините.
Темен коњ темел темен
темна подземна вода
што ‘рмори
низ вековите.
Јас,
минувам под коњот,
мрачен и полуд
до глувост, во двиг
ги одбивам
глутниците мора:
Што загубив тука јас?
Што загубив,
та воздухот стана тесен
и кон мене се влече
големата желка
од висините?
Врз планините лежи темен коњ.
Нозете му се во клисурите.
Темна подземна вода
што ‘рмори во зглобовите
и ги придвижува вековите,
штамата – мовта врз нив
низ која се пробивам.
(Колку е страшен
тој Вознес!)
Што загубив тука што загубив
Јас? – го прашувам коњот.
А тој темен лежи
врз планините.