Блиска е ноќта во која ќе отпочинам
Блиска е белата ружа што ќе ми ја објасни
Тајноста на облаците
Модрината на моите луди патувања
Изворот на мојата неверна душа.
И штом го приврзам бродот мој
За сребрената китка на ноќта
Ќе умеам ли да го принудам ветерот
Да ми ја објасни јароста на едрата
Патот што ми ја зароби стапалката
Морето што ми го принуди брегот на ропство?
Ќе умеам ли да им ја вратам
Песната на птиците, гулабот на старите писма
Тагата во темното око на киклопите.
Ќе умеам ли да си го објаснам срцето
Рането со илјада месечини и ѕвезди?
2
Блиска е ноќта во која ќе отпочинам
Блиска е таа модроока тажалка
Што ми ги ткае тајните на патот
Во ленена постелка
За ковчегот.