од „Преместен камен“

/, Блесок бр. 54/од „Преместен камен“

од „Преместен камен“

Сенките нè одминуваат
Кога некој заминува сè што е создадено се враќа
Летање
Многу нешта се случија
Стрелки од часовникот
Враќање
Нечиј глас

Маглата виси над градот
како сведната глава на Богородица
од далечна фреска.

Сателитските антени разговараат
со ангелите
какво ќе биде времето утре:
бистро, безбедно, значајно
како календар со
црвени датуми.

Но штом ноќта ќе ги спои
сенките со ѕидот,
ти ќе се измолкнеш кон гранките
како ретка птица
од опачина на банкнота.

2018-08-21T17:21:17+00:00 јуни 19th, 2007|Categories: Поезија, Блесок бр. 54|