Зора – горчлива бобинка
сонце – горчлива бобинка
се скрши огледалото
меѓу мене и него
Го барам автопатот
ете за да избегам
ама насекаде траги
од неговите зборови
ме одалечуваат
Боровино сети се
боровино заборави
како се губам себеси
го погазувам своето каење
Ехо во папагласки бои
ме мами и ме мами
додека не ме заведе
за да ме исмејува
Ехото нема одговор
одговара на секого
зора –горчлива бобинка
сонце – горчлива бобинка