Превод на македонски: Игор Исаковски
Времето е
тенко
како салфетка која ги брише
трошките од зборови
од под усната.
„Убаво си помина?“ прашува. „Кажи им на пријателите.“
„Не беше добро? Кажи ни зошто.“
А ние, како и устата, никогаш не сме задоволни
со менито на телото
а љубовта на крајот од ноќта
е превртен стол
врз ресторанска маса.
Со нозете во воздухот,
со главата во облаците од подот.
(Од англискиот превод на Вивијан Идн)