Златни ангели

/, Блесок бр. 91/Златни ангели

Златни ангели

Корабите на возможната љубов…
Колку лесно непознат се сака…
Лагите се провлекуваат…
Златни ангели…
Таа е толку затворена…
Часовник со кукавица
Си знам…

Си знам, оти ги користам често
„топло, кротко, тихо, меко.”
Само малку им менувам место,
ги расфрлам леко,

но што и да кажам –
сè е некако подобно.
Јас не се грижам. Ако не се лажам,
дури потполно ми е удобно.

Имам куќа тиха, мека,
топли луѓе, кроткост негувана вешто,
имам и прегратка нечија, нека.
А ми треба ли и друго нешто?

АвторМарија Донева
2018-08-21T17:20:48+00:00 септември 21st, 2013|Categories: Поезија, Блесок бр. 91|