дол мои веа на
ги ци те пло во чунови твоите
месе гради топлите дланки
Задолжителна среќа
задолжителна среќа
долги месеци
таму каде ветрот удира в гради
со јазикот протнат
кога си дрво
толку незабележлива
долги месеци
таму каде ветрот удира в гради
со јазикот протнат
кога си дрво
толку незабележлива
АвторВолја Гапеева